Değnekteki daha sert bir çıkıntı beni sersemletti ve henüz yanıt vermeden, diğer adam, daha efendi görünümlü olan, yerine geçerek sertliğine bastırarak beni kucaklamıştı bile. Sanki özellikle önlerindeki şiddeti hissetmemi istiyorlardı. Evet, Ulaş ve Burak üvey abilerimdi ve annemle babaları evlendikten sonra üçümüze de bakıyorlardı. Bir gün, “Girebilir miyim?” diye sorduğumda, tamam dediler ama acıtmamamı rica ettim. Beni domaltıp başımı yastığa dayayarak arkamdan zorla girdi ve “Tamam, girdi!” dedi. Ben de eşime vermediğim kadar dil dökmeme rağmen, “Bu daracık” dedi ve içeri girip gelmeye başladı.
Yengem’in gülümsemesi ve huzurlu tavırları cesaretimi arttırdı ve “Dayanamıyorum yenge, sen oldukça güzelsin. Filmdeki kadınlardan bile daha güzelsin!” dedim. Yengem gülerek, “Ben kendimi güzel bulmuyorum ki” dedi. “Olur mu yenge, bak şu dudaklarına, göğüslerine, kalçana. Harika!” diye cevapladım. Yengem de “Gerçekten güzel miyim?” deyince, ben “Tabii baldız! Hele göğüslerin taş gibi!” dedim.
